Pratyahara of abstractie is, als het ware, de nabootsing door de zintuigen van het denkvermogen door zich terug te trekken , los te maken van hun objecten . (YS 2.54) “Waar zijn de yogamatjes?” Verbaasd keek hij om zich heen. Iedere zaterdagavond komt hij samen met nog een aantal andere jongens bij mij, om het alledaagse te ontstijgen. Door yoga te beoefenen, naar binnen te keren en op zoek te gaan naar (eigen) wijsheid. Maar dit keer was de ruimte leeg en nodigde ik ze uit om lekker aan de grote tafel te komen zitten. Ik had namelijk zin om te vilten. Stilte als een natuurlijke deken Na de uitleg over de vilttechniek, en een Youtube-filmpje over hoe de merino-wol geschikt wordt gemaakt om te vilten, gingen ze enthousiast aan de slag. “Is het goed zo?”, hoorde ik regelmatig, waarna ik ze liet zien hoe je het vilt zelf kan testen, door het even in het warme water te houden. Blijft het aan 1 stuk, dan kun je verder. Zoniet, dan vereist het nog wat meer gedu
Samadhi is dat wat vergezeld gaat van beredenering, bespiegeling, zaligheid en het besef van louter zijn. (Patanjali 1-17) “Maak kans op een yogavakantie naar Bali”, lees ik op de verpakking van het pak Optimel dat voor me staat op het campingtafeltje. “Een vakantie voor 2 ter waarde van 5000 euro.” De tekst wordt vergezeld van een sfeervolle foto van een slanke dame die bij ondergaande zon in de sukhasana zit met haar handen boven haar hoofd. “Mag ik nog wat drinken, mam?”, gromt onze puberzoon aan de andere kant van de tafel. Hij is met het verkeerde been uit bed gestapt. Ondertussen grist zijn zus het pak voor hem weg en drinkt het met vier teugen leeg. “Adem in, adem uit”, zeg ik tegen mezelf. Al beseffende dat onze vakantie met zijn vijven in een kleine tent met veel Hollandse regen en kou misschien wel veel meer te maken heeft met yoga, dan de trip naar Bali. “Hoe komt het dat mijn voeten nauwelijks een afdruk maken in het zand?”, had dochter gevraagd, toen we die avond