Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Mooi he!

  Die aantrekkelijkheid, die samengaat met vreugde is Raga. Die afkeer, die met pijn samengaat, is Dvesha (YS 2.7 en 2.8)   “Can you make a picture please?” Voor ons stond een Amerikaanse toerist. Ze belemmerde het beeld van het schilderij “De amandelbloesem” van Van Gogh. Ze had snel een blik geworpen op het schilderij en maakte vervolgens met haar mobiel er een foto van, evenals van het naambordje dat er naast hing. Vervolgens had ze zich omgedraaid en probeerde ze een selfie te maken. Maar dat lukte   niet, waarop ze besloot onze hulp in te roepen. “Nee”, mompelde mijn zoon wat nors. Ik voelde me wat ongemakkelijk, maar pas later begreep ik zijn reactie. In de metro terug naar huis kwamen we tot het inzicht dat het steeds meer gaat om ons “selfie” en niet in dit geval om het schilderij van Van Gogh. Toeristen rennen in een half uur door het museum en zijn daarna druk bezig met het verspreiden van hun foto’s online. “I have been there.” Het was dinsdagmiddag en ik vertelde de k
Recente posts

Mag het licht uit?

Kayendriya Siddhir Asuddhi Kshayat Tapasah. Volmaaktheid van de zintuigelijke organen en het lichaam (komt) na het teniet doen van onzuiverheid door strenge onthouding ( YS 2.43) “Mmmm… dat ziet er niet best uit. Ik roep even mijn collega erbij”, zei de arts terwijl hij met een lichtje in mijn oog scheen. “Het lijkt wel of het licht uit je oog is verdwenen”, was de conclusie van mijn man die avond ervoor, terwijl ik uitgeblust op de bank zat. En ja, zo voelde het ook. Geen energie meer, de tank was leeg. Het was niet voor niets dat een paar weken ervoor ik op diezelfde bank al verzuchtte: “Ik wou dat het alvast Kerst was, even helemaal niets. In een kaarsvlam staren, wat lezen, samen zijn, spelletjes doen,   de natuur in.” En ik dacht terug aan de “kerstbubbel” van vorig jaar. Het zou wat mij betreft nu wel langer dan een week mogen duren. Er bleek nog maar zo’n 15% zicht in mijn oog te zijn. En het was nog wel mijn goede oog, het andere oog was al eerder gaan haperen. Toen ik ook ee

Wat heeft vilten nu met Yoga te maken?

Pratyahara of abstractie is, als het ware, de nabootsing door de zintuigen van het denkvermogen door zich terug te trekken , los te maken van hun objecten . (YS 2.54) “Waar zijn de yogamatjes?” Verbaasd keek hij om zich heen. Iedere zaterdagavond komt hij samen met nog een aantal andere jongens bij mij, om het alledaagse te ontstijgen. Door yoga te beoefenen, naar binnen te keren en op zoek te gaan naar (eigen) wijsheid. Maar dit keer was de ruimte leeg en nodigde ik ze uit om lekker aan de grote tafel te komen zitten. Ik had namelijk zin om te vilten. Stilte als een natuurlijke deken Na de uitleg over de vilttechniek, en een Youtube-filmpje over hoe de merino-wol geschikt wordt gemaakt om te vilten, gingen ze enthousiast aan de slag. “Is het goed zo?”, hoorde ik regelmatig, waarna ik ze liet zien hoe je het vilt zelf kan testen, door het even in het warme water te houden. Blijft het aan 1 stuk, dan kun je verder. Zoniet, dan vereist het nog wat meer gedu

Win een yogavakantie naar Bali

Samadhi is dat wat vergezeld gaat van beredenering, bespiegeling, zaligheid en het besef van louter zijn. (Patanjali 1-17) “Maak kans op een yogavakantie naar Bali”, lees ik op de verpakking van het pak Optimel dat voor me staat op het campingtafeltje. “Een vakantie voor 2 ter waarde van 5000 euro.” De tekst wordt vergezeld van een sfeervolle foto van een slanke dame die bij ondergaande zon in de sukhasana zit met haar handen boven haar hoofd. “Mag ik nog wat drinken, mam?”, gromt onze puberzoon aan de andere kant van de tafel. Hij is met het verkeerde been uit bed gestapt. Ondertussen grist zijn zus het pak voor hem weg en drinkt het met vier teugen leeg. “Adem in, adem uit”, zeg ik tegen mezelf. Al beseffende dat onze vakantie met zijn vijven in een kleine tent met veel Hollandse regen en kou misschien wel veel meer te maken heeft met yoga, dan de trip naar Bali. “Hoe komt het dat mijn voeten nauwelijks een afdruk maken in het zand?”, had dochter gevraagd, toen we die avond

Madame, mag ik u iets vragen?

Het Geziene (de objectieve kant van de manifestatie) wordt gevormd door de elementen en de zintuigelijke organen, heeft de aard van inzicht, werkzaamheid en stabiliteit (sattva, rajas, tamas) en heeft ten doel (Purusha) ervaring en bevrijding (te schenken). (Patanjali 2.18) “Eh bonjour, ik bedoel goedemorgen, madame…” Hoor ik van achter terwijl ik de sleutel net in het slot van de voordeur wil stoppen om hem te openen. Ik draai me om en zie een glanzende, gloednieuwe Mercedes staan. Met het raampje open gedraaid. Een vriendelijk uitziende jongeman gebaart mij om dichter bij te komen. “Ik ben op zoek naar De Vennen”, vertelt hij mij met een lichtelijk Frans accent. Waarna hij vervolgt dat zijn navigatiesysteem het niet doet. De auto blijkt hij gehuurd te hebben op Schiphol en zijn SD-kaart doet het niet. “Ehm, volgens mij moet je dan aan de andere kant van het dorp zijn.” En terwijl ik hem de weg wijs, valt me iets op. Ik zie dat hij niet oplet. Zou hij wellicht nog een vraag hebben

Je bent niet verkouden, je hebt het

De oorzaak van dat wat vermeden moeten worden is de vereniging van de Ziener met het Geziene. (Patanjali 2.17) “Als je je een keer niet zo lekker voelt, kom dan vooral naar de yogales”, vertel ik de leerlingen regelmatig. “Waarom? Dan pas ga je echt voelen wat yoga voor je kan betekenen. Want voor vele kwaaltjes is er een oefening. “ Maar het heeft niet alleen zijn uitwerking op het fysieke lichaam, ook je energie en je gedachten doen mee. De ziener kan ontkoppeld worden van het geziene, zoals Patanajali het omschrijft in zijn Yoga Sutra’s. Of in dit geval: de voeler van het gevoelde. Met dit in mijn achterhoofd zat ik aan de ontbijttafel. Mijn hoofd steunde in mijn handen, het bonkte als een gek. Ik had al een paar dagen slecht geslapen, mijn keel voelde als schuurpapier en het snot zat overal. En ik stelde Erwin een vraag die ik nog nooit eerder had gesteld: “Ik denk niet dat ik vanavond yogales kan geven. Zou jij het willen overnemen?” Ik was namelijk zielig. “Ja, je hebt d

Vlees noch vis

Geloften van zelfonthouding omvatten het zich onthouden van geweld, leugen en bedrog, diefstal, onkuisheid, hebzucht. (Patanjali 2-30) “Vanaf vandaag eet ik geen vlees meer”, vertelde ik mijn moeder op mijn twaalfde. Onderweg naar school was ik langs de slager gelopen. De deur van de slachterij stond open en ik had vol afschuw het vlees aan grote haken aan het plafond zien hangen. Het bloed liep er uit en stroomde naar het dichtstbijzijnde putje. Mijn moeder nam mijn besluit niet zo serieus en stopte nog steeds blikjes Smac in de macaroni. De brokjes peuterde ik er vervolgens demonstratief met mijn vork een voor een uit en legde ze aan de rand van mijn bord. Het was het begin van mijn vegetarische periode. Wat gebeurt er eigenlijk als je vlees eet? In haar boek Alle leven is Yoga gaf De Moeder mij daar onlangs antwoord op: “In meerdere of mindere mate slik je samen met het vlees  iets van het bewustzijn van het dier in dat je eet.” Dat is niet zo erg als het lijkt. Onze verre vo