De ononderbroken stroom (van denken) gericht op het (voor de meditatie gekozen) object, is contemplatie (het schouwen). (Patanjali 3-2)
“Ik ga een cursus mindfullnes doen”, vertelt mijn vriendin enthousiast. “Het wordt aangeboden via mijn werk en ik kan er met korting aan deelnemen. Het bestaat uit 5 cursusdagen en dan heb ik geleerd om helemaal rustig te worden.” “Ik ben benieuwd”, antwoord ik haar. Tussentijds krijg ik een update per e-mail, waarin ze een linkje stuurt van een youtube filmpje waarin een Oosters uitziende man in gebrekkig Engels probeert uit te leggen dat je gedachten als aapjes moet zien, die je van je schouder kunt wegsturen. Waardoor je hoofd langzamerhand helemaal leeg wordt. En terwijl ik het filmpje bekijk, bekruipt mij de gedachte: was het maar zo eenvoudig. Voor mij duurde het jaren totdat ik eindelijk dat gevoel van leegte kon ervaren. Maar toen kon ik ook niet meer zonder.
Wat is meditatie eigenlijk? Een onderdeel van Yoga. Om de hoogste staat van meditatie te verkrijgen (nirbija samadhi ) heb je ook de andere stappen nodig. De morele principes en idealen, de asana’s, energieoefeningen, onthechting en concentratie. Alles dient eerst in sattva gebracht te worden. Zolang er een deel van een lichaam nog niet in sattva is komt de versmelting met het absolute niet tot stand. Een voorbeeld ter verduidelijking. Als ik last heb van mijn rug, dan kost het mij veel moeite om mijn aandacht in de meditatie niet naar mijn rug af te laten dwalen en zal ik regelmatig moeten verzitten. Het bewustzijn blijft in het lichaam en zal het met moeite kunnen ontstijgen. Er zijn wel korte periodes dat er even vrede (sattva) kan worden ervaren, maar die zijn vaak snel weer verdwenen en de beoefenaar heeft er nog geen controle over.
“He, wat een weer he.” “Ja, ik ben helemaal niet lekker, heb overal spierpijn. Er begint een verkoudheid aan te komen.” “Wat, kon jij je auto niet parkeren, waar heb je hem dan uiteindelijk neer gezet?” Ik hoor het rumoer aan het begin van de yogales aan en besluit me er niet in te mengen en op mijn yogakusssentje plaats te nemen. Ik sluit mijn ogen en wordt stil van binnen. Na vijf minuten heeft iedereen mijn voorbeeld gevolgd en voel ik de harmonie in de ruimte. Iedere yogales begint in disharmonie. Dat is wat we nog meenemen van buiten naar binnen. Het is dan zaak om de harmonie te herstellen. Eerst in het fysieke lichaam, want dat is nog “koud”, het astrale lichaam is inactief (tammas) of juist emotioneel zich aan het uitleven met boosheid of frustratie (rajas) en het denken is onrustig (rajas in de vorm van vele nieuwe ingevingen en ideeen of juist tammas in de vorm van het vastzitten in gedachtenstromen, malingen).
Om de opbouw te beginnen is een verbinding nodig, een richting, intentie/wens om volledige sattva (stilstand) te mogen bereiken. Ik maak hierbij gebruik van een oproep diep van binnen. “Moge deze mensen in de les de harmonie weer ervaren.” En zing daarbij de OHM. Daarna nemen we in stilte een aantal houdingen aan, waarbij we de Sanskriet naam van de asana herhalen om de herinnering aan de houding op te roepen. Het werkt als een soort bevel. Het antakarana is tot stand gekomen als alle lichamen zich volledig hebben geconformeerd aan de asana in sattva. Het fysieke lichaam is als bevroren, er zijn geen emoties meer (net voldoende vitale energie om het lichaam in stand te blijven houden) en de gedachten zijn verdwenen. Alles is asana geworden. Het voelt als een blok beton, heel stevig.
“Het lijkt wel of het me geen moeite kost, als ik de houding langer vol hou dan ik me had voorgenomen”, rapporteert iemand na afloop. Hij heeft mogen ervaren dat wanneer je toekijkt op jezelf en je overgeeft aan de houding, je de houding veel langer vol houdt. Maar wat nog belangrijker is, dat vanuit deze conditie van antakarana op het causale niveau de gevoelswaarde aangeroepen en aangehouden kan worden. Door naar het satvische deel te gaan (asmita samadhi) en daar weer helemaal op in te gaan neemt de totale satvische conditie toe. Wanneer de sattva (harmonie) voldoende is toegenomen ontstaat door overgave (het loslaten) van alles een verbinding met de ziel (atman of ziel). De toestand van leegte, eeuwigheid. Volgens meerdere ervaringsdeskundigen die hierover gerapporteerd hebben ontstaat dan de mogelijkheid om volledig te versmelten met het absolute.
Reacties
Een reactie posten