Zelfbeteugeling, bindende voorschriften, lichaamshoudingen, energiebeheersing, terugtrekking, concentratie, contemplatie en extase zijn de acht onderdelen (van de zelf-discipline van yoga) (Patanjali 2-28)
"Ik kom even bij jou staan, hoor. Mijn man schreeuwt altijd zo hard als het spannend wordt." Na vijf minuten hield ook zij het niet meer. Er werd bijna een doelpunt gemaakt, maar de keeper wist hem te stoppen. "Aaaaaaaaaaahhhhhh", schreeuwde ze, hevig geƫmotioneerd. Ik keek met een grijns op zij en ze begreep mijn blik direct: "Ja, weet je, maar ik ga niet naar de scheidsrechter schreeuwen als hij iets verkeerd doet", verontschuldigde ze zich. "Dat vind ik zo respectloos,, die man doet ook zijn werk." We keken rustig verder naar de wedstrijd van onze zonen. Totdat de scheidsrechter toch echt iets verkeerd had gezien. "SCHEIDS.... Heb je je ogen in je achterzak zitten, of zo????" Ik besefte dat voetbal best veel met yoga te maken had.
Die ochtend was zoon Jerome niet uit zijn bed te krijgen. Hij was moe van de zware schoolweek en het ontbrak hem aan energie. Toen hij mij jaren geleden vertelde dat hij profvoetballer wilde worden bij Ajax, greep ik mijn kans om hem mee te nemen in de yogabeoefening. Iedere dag trokken we er samen een uurtje voor uit. Het hielp hem zijn lichaam soepel en sterk te krijgen, zodat hij vergeleken met zijn teamgenoten nauwelijks blessures had. Hij leerde welke pranayama hij kon doen, als hij zich 's morgens voor de wedstrijd futloos voelde. Bij het maken van een penalty bleef hij kalm en had hij zijn emoties goed onder controle. Hij leerde zijn teamgenoten om respectvol met elkaar om te gaan, ook in het heetst van de strijd. En door de gedisciplineerde yogabeoefening had hij een enorme focus en doorzettingsvermogen ontwikkeld.
Ik leerde hem ook dat je niet alleen voetbalt voor jezelf en voor je team, maar om het publiek te vermaken. Dat de mensen een echt wow-gevoel ervaren, wanneer ze je zien voetballen. Het wow-gevoel dat hij zelf kreeg wanneer hij op televisie Johan Cruyff zag voetballen. Een wow-gevoel dat je ook kunt bereiken met het beoefenen van yoga: de vicara samadhi. Dit gevoel had zijn opa geholpen om weer wat meer plezier in zijn leven te hebben. Na zijn ziektes en operaties, zorgde hij er voor dat opa iedere keer weer langs de voetballijn stond. Opa was een echte voetballiefhebber en nam soms zijn tuinstoel mee, of krukken, om er toch bij te kunnen zijn. En vooral te genieten. Jerome besefte dat hij voor hem het verzetje van de week was. Al vliegend over het veld.
"Kane, boem", werd er geschreeuwd van de zijlijn. Kane was de spits en om hem scherp te houden, werd dit regelmatig tegen hem geroepen. Het werkte. Pas later besefte ik dat deze mensen onbewust met witte magie bezig waren. Misschien was "Kane boem" wel hun mantra. De toverspreuk waarmee Kane heel wat doelpunten op zijn naam heeft gezet. Toverspreuken kun je ook binnen yoga toepassen. Als je de naam van een asana eerst uitspreekt als mantra, ervaar je dat je lichaam zich automatisch in de houding zet. En als je in een concentratieoefening "neti neti" denkt, merk je dat je je steeds beter kunt concentreren. En je de emotionele ouders op het voetbalveld kunt laten...
Reacties
Een reactie posten