Pratyahara of abstractie is, als het ware, de nabootsing door de zintuigen van het denkvermogen door zich terug te trekken, los te maken, van hun objecten. (Patanjali, 2:54)
"Ping". Er komt weer een berichtje binnen op mijn mobiele telefoon. Ik heb de neiging om te stoppen waar ik mee bezig ben en even te kijken wat het is. Misschien is het belangrijk, misschien moet ik er op reageren? En dan herinner ik me mijn dochter Rosalie. Ze had een mobiele telefoon gekregen van Sinterklaas, was direct toegevoegd aan de groepsapp van school en kreeg in een uur tijd wel 20 appjes. Die echt nergens over gingen: wat doe je, eeeeel, coool man. De volgende dag besloot ze uit de groepsapp te stappen. "Daar doe ik dus niet aan mee, mam. Ik ben de baas, niet mijn telefoon."
En zo leerde ik door yoga over meer dingen de baas te worden. Mijn zintuigen bijvoorbeeld. Je loopt op straat langs een bakker en ruikt heerlijke croissantjes. Eigenlijk heb je helemaal geen trek, maar ze ruiken zo lekker. Het doet me herinneren aan de vakanties in Zuid Frankrijk. "Heb ik nu een croissantje nodig?" Het antwoord is natuurlijk nee: mijn buik zit vol en de herinnering aan de geur is voldoende. Ik ben de baas over mezelf, niet de bakker die mij probeert te verleiden met de geur van croissantjes.
Sinds een paar jaar staat er bij ons thuis geen radio meer aan. Het verstoorde de stilte en ik stoorde me aan alle reclame en gepraat tussen de muziek door. Ik kom nog wel eens ergens waar de hele dag de televisie aan staat. Alle aandacht gaat er naar toe, een normaal gesprek is niet meer mogelijk. Natuurlijk luisteren we thuis regelmatig naar muziek, maar dat is dan muziek waar we zelf voor gekozen hebben, zonder reclame en zonder gepraat tussendoor. En natuurlijk kijken we regelmatig televisie, maar dan kiezen we bewust voor een bepaald programma of een mooie film. Heerlijk, maar wij zijn de baas, niet de televisie of de radio.
Pratyahara is het toverwoord en het helpt om niet meer te reageren op alle prikkels die de hele dag op je af komen. Die er voor zorgen dat je geleefd wordt in plaats van dat je je leven in eigen hand hebt. Pratyahara is de vierde stap in de yoga, de stap die je gaat voorbereiden op echte concentratie en meditatie. De techniek is eenvoudig, de uitvoering vereist jarenlang oefening. Je begint met het bewust te zijn dat je door een prikkel geraakt bent en besluit er niet direct op in te gaan. Je vraagt je af of je het nodig hebt. En als dat niet zo blijkt te zijn, trek je je energie terug uit de prikkel en met een hartekreet richt je het op een andere prikkel of een hoger doel.
Voorbeeld. Je zit op de bank en hoort de kraan langzaam druppelen in het toilet. Het liefst spring je geirriteerd op om hem dicht te draaien, maar dan besef je dat dit een mooie oefening is voor pratyahara. Je besluit niets aan de kraan te doen en je aandacht te richten op de vogeltjes die buiten tjilpen. Na verloop van tijd hoor je de kraan niet meer. Kun je hem daarna gewoon dichtdraaien! Wat voor druppelende kranen geldt, geldt ook voor piekergedachten, een grote zak vlaamse frites, een fles wijn of een slagroomtaartje. Jij bent de baas en je laat steeds minder je leven bepalen door prikkels van buiten af. Ook dat is Yoga. Ping.
Reacties
Een reactie posten