Geloften van zelfonthouding omvatten het onthouden van geweld, leugen en bedrog, diefstal, onkuisheid en hebzucht. (Patanjali 2:30)
“Nee hoor, meneer ik heb dit rapport echt zelf geschreven.” De student staat voor me en ik twijfel. Diep van binnen zegt een stemmetje mij, dat er iets niet klopt. Maar echt bewijs heb ik niet dat hij het rapport niet zelf heeft geschreven. In het Engels met woorden, die ik zelf nog moest opzoeken in het woordenboek. Dat zou natuurlijk kunnen als zijn bekwaamheid in de Engelse taal goed zou zijn, maar daar heb ik het afgelopen jaar dat hij bij mij in de klas zat, weinig van gemerkt. Ook niet van zijn betrokkenheid bij de les en zijn kennis van het onderwerp. Hij zat voornamelijk onderuitgezakt, stelde nooit een vraag en liet aan niets merken dat hij iets met de kennis deed. Is hier sprake van leugen en bedrog en is het mijn taak als docent om dit aan het licht te brengen? Of laat ik het bij zijn verklaring dat zijn oma hem heeft geholpen bij het schrijven van het rapport?
Ik besefte dat ook dit Yoga is. Luisteren naar dat stemmetje in je en je zoveel mogelijk houden aan morele principes. De geboden zoals die in diverse geloven worden beschreven. In de Yoga wordt het als weigeringen omschreven. Je weigert geweld te plegen, je weigert te liegen, te bedriegen, te stelen, je ziet het goddelijke in de ander en je laat je niet verleiden door hebzucht. En iedere dag word je weer op de proef gesteld. Als je teveel wisselgeld terugkrijgt in de winkel, als je iemand een compliment geeft, terwijl je dat diep van binnen niet meent, als je een vlieg doodt, omdat hij zo irritant om je hoofd zit te brommen.
En dan zijn er ook nog de niyama’s: Zuiverheid, tevredenheid, onthouding, zelfstudie, zelfovergave aan God, vormen tezamen het naleven der geboden. (Patanjali 2:32)
“He, lekker een warm zonnetje vandaag”, roep ik wanneer ik ’s morgens de gordijnen open doe. En tegelijkertijd besef ik dat ik dus niet tevreden zou zijn als het een sombere troosteloze dag zou zijn. Met veel regen en weinig licht. En terwijl ik aan het ontbijt zit, besluit ik een broodje te beleggen met chocoladevlokken. Fair trade staat er op de verpakking, dus dat zal wel goed zijn. Als de kinderen vervolgens voorlezen wat er allemaal in zit, besef ik dat zuiverheid van voedsel ook vandaag bij mij niet aan de orde is. Dat is toch geen leven? Om de hele dag stil te staan bij dit soort zaken? Om je alles op te laten leggen? Om niet meer te kunnen genieten van een zonnetje of een boterham met chocoladevlokken?
En dat maakt het grote verschil tussen een Yoga leven en een leven vol met dogma’s. Je kunt er zelf voor kiezen, het zijn suggesties om sturing aan je leven te geven. En uiteindelijk, als je door de yoga steeds zuiverder wordt, dan is er geen behoefte meer aan chocoladevlokken en lijkt het allemaal als vanzelf te gaan.
Terug naar de student. Ik besluit zijn lot in zijn eigen handen te leggen en vertel hem dat hij vooralsnog geen beoordeling krijgt voor zijn rapport, omdat ik ernstige twijfel heb of het van hemzelf is. “Ik zal de komende maanden laten zien, dat ik echt wat heb opgestoken van uw lessen. Dat het rapport van mijn hand is gekomen. En als u dan nog twijfelt, kunnen we altijd nog naar de examencommissie gaan.”
Reacties
Een reactie posten