Laat de vlinders tot ons komen

Pratyahara of abstractie is, als het ware, de nabootsing door de zinnen van het denkvermogen door zich terug te trekken, los te maken, van hun objecten. (Patanjali 2-54)

"Bzzzzzzzzz..." Al weken werd ik 's nachts geteisterd door een mug. Het was een volhouder en nog vervelender: hij hield van mijn bloed. De meeste muggen trokken daar hun neus voor op. Ieder nacht rond drie uur trok hij er op uit om bij te tanken. Overdag was hij nergens te bekennen. "Geweldloosheid" zoemde er 's nachts door mijn hoofd: ook bij muggen. En ik dacht aan die keer dat iemand mij tijdens de yogales beschaamd vertelde dat ze thuis een elektrische vliegenmepper hadden. Ze besefte toen dat ze de yama “geweldloosheid” op alle levende wezens kon toepassen. Ik besloot de volgend dag de ramen maar eens wijd open te zetten. Misschien dat hij toch koos voor de vrijheid?

Henkie (dat was ons koosnaampje voor de mug) bleef. Hij had het goed en we leerden onze yoga door hem in de praktijk te brengen. En dan vooral "pratyahara". Je onthechten van de zinnen. In dit geval van het gehoor als zintuig. Het gezoem is er, maar je hoort het niet, omdat je je aandacht ergens anders op richt. Eigenlijk vergelijkbaar met het lezen van een goed boek en dat je verder niets meer hoort of ziet in je omgeving. Bij het lezen van een boek gaat dat een stuk makkelijker, dan bij het gezoem van Henkie. Doordat je van het verhaal geniet, word je namelijk minder snel afgeleid. Al mijmerend, besefte ik dat Henkie ook wat goeds bracht. Hij onderbrak iedere nacht mijn dromen, waardoor ik ze de volgende dag nog levendig kon herinneren.

Insecten komen af op gedachten. Tijdens de meditatie bij de yogalessen hadden we al lang ontdekt dat de muggen bij die leerlingen bleven rondvliegen, die het meeste moeite hadden met de meditatie. Maar hoe zit het dan met vlinders? Ik kan me herinneren dat een vriendin mij jaren geleden vertelde over de vlinders die na het overlijden van haar moeder nog een week op haar pad kwamen. En ook uit andere bronnen werd bevestigd dat vlinders afkomen op mensen die een sterk causaal lichaam hebben. Dromerige types die veel gevoel van zachtheid, liefde, vrijheid of “zijn” in zich hebben.

Een mens bestaat niet alleen uit een fysiek lichaam, volgens de Yogawetenschap. Het fysieke lichaam is datgene waar Henkie mij in stak. Dat veroorzaakte een reactie in mijn astrale lichaam (emoties: ik werd boos op Henkie) en in mijn mentale lichaam (denken: hoe krijg ik dat beest onze slaapkamer uit). Het causale lichaam (dromen, voelen) zou ervoor zorgen dat niet Henkie, maar de vlinders mij zouden gaan opzoeken. Dochter Rosalie bevestigde het. Ze bracht een bezoek aan Artis en had het grootste deel van de tijd doorgebracht in de vlindertuin. Daar hield ze als jong kind al van. De vlinders waren niet van haar af te slaan. Haar klasgenoten keken jaloers toe.

Laat de vlinders tot ons komen.