Doorgaan naar hoofdcontent

Laat alsjeblieft wat van je horen

Het reservoir van Karma's welke geworteld zijn in Klesha's brengt allerlei ervaringen in dit leven en in volgende levens. (Patanjali 2-12)


"Laat alsjeblieft wat van je horen." Ik wachtte en wachtte in stilte op mijn yogakussentje, maar hoorde niets. Die dag was mijn vader overleden. Op zijn eigen verzoek. "Ik heb genoeg geleden. Ik wil jullie niet achterlaten, maar het is genoeg geweest. Ik laat mijn lichaam achter, ik ben genoeg gepest." Hij kreeg een dosis morfine en ging vredig slapen. Die avond werden we gebeld met de mededeling dat hij was overleden. Wij wisten het al. De yogabeoefening die avond was heel speciaal. We voelden een verbinding met iets dat veel hoger en groter was. Maar een antwoord op mijn verzoek om nog even in contact te komen, kreeg ik niet.

Mijn vader is zijn leven lang bang geweest voor de dood. Als er iemand in zijn buurt kwam te overlijden, was hij maanden van slag. Toen zijn kat in zijn armen overleed, at hij weken niet en voelde hij zich nog een half jaar depressief. Er over praten kon hij niet, hij vermeed het onderwerp en werd boos als anderen het er over hadden. De angst voor het overgaan naar de andere kant, de andere wereld, maakte op het laatst plaats voor boosheid. De shakti van de wilsenergie richtte zich op het ontsnappen uit de benarde en uitzichtloze situatie.

Juist in dit soort situaties ervaar je de waarde en de kracht van yoga. Want wat kon ik hiervan leren? Pas als ik dit besef, kan ik het heilige in de klesas zien en mijn karma verbranden. Zo besefte ik de tijdelijkheid en eindigheid van het grofstoffelijke. Dat zorgde voor relativering. Alles waar je aan gehecht bent, kun je toch niet meenemen. Ik realiseerde ook wat het doel is van leven: karma verbranden. En dat doe je door al je klesas (gebeurtenissen die je raken) te verwelkomen.

En dat waren er heel wat de afgelopen tijd. De studenten die niet vooruit te branden zijn tijdens mijn lessen, de buurvrouw die haar verantwoordelijkheid niet neemt voor de schade die haar zoon heeft aangericht, het conflict over de nieuwe bank die er na een week al bejaard uit ziet. Kan ik dan ook in staat zijn om in dezelfde gemoedstoestand als op mijn yogamatje te reageren? Vol liefde en zachtheid, kalmte en innerlijke kracht?

Ik was diep gevallen door het overlijden en besefte dat er nog wel wat te doen was. Het voelde alsof een deel van het fundament was weggeslagen. Terug naar de yoga, want zo had onze leraar geleerd, als je valt ga je op je yogakussentje zitten en ga je de acht stappen na om te repareren. Ik besefte na een paar weken hoe ik de draad weer op kon pakken. Met de juiste intentie, gedisciplineerde beoefening, volharding, maar ook spelend, bezield en vol liefde  en zachtheid voor mezelf en anderen.

"Hoorde jij gisteravond ook die muziek?" Vroeg ik aan Angela. Terwijl ik na de yogabeoefening onder de douche stond, hoorde ik heel helder vrolijke, klassieke muziek. Overal. Maar ik was de enige die het hoorde. Mijn vader was gek op klassieke muziek. En heeft toch nog iets van zich laten horen."

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mag het licht uit?

Kayendriya Siddhir Asuddhi Kshayat Tapasah. Volmaaktheid van de zintuigelijke organen en het lichaam (komt) na het teniet doen van onzuiverheid door strenge onthouding ( YS 2.43) “Mmmm… dat ziet er niet best uit. Ik roep even mijn collega erbij”, zei de arts terwijl hij met een lichtje in mijn oog scheen. “Het lijkt wel of het licht uit je oog is verdwenen”, was de conclusie van mijn man die avond ervoor, terwijl ik uitgeblust op de bank zat. En ja, zo voelde het ook. Geen energie meer, de tank was leeg. Het was niet voor niets dat een paar weken ervoor ik op diezelfde bank al verzuchtte: “Ik wou dat het alvast Kerst was, even helemaal niets. In een kaarsvlam staren, wat lezen, samen zijn, spelletjes doen,   de natuur in.” En ik dacht terug aan de “kerstbubbel” van vorig jaar. Het zou wat mij betreft nu wel langer dan een week mogen duren. Er bleek nog maar zo’n 15% zicht in mijn oog te zijn. En het was nog wel mijn goede oog, het andere oog was al eerder gaan haperen. Toen ik oo...

Doe je plicht en raak verlicht

Geloften van zelfonthouding omvatten het zich onthouden van geweld, leugen en bedrog, diefstal, onkuisheid en hebzucht. Zuiverheid, tevredenheid, onthouding, zelfstudie en overgave aan God vormen te zamen het naleven der geboden. (Patanjali, 2-31,32) Een jonge Sannyasin ging naar een woud. Lange tijd mediteerde hij daar en beoefende hij yoga. Na jaren van inspanning zat hij op een dag onder een boom, toen er droge bladeren op zijn hoofd vielen. In de boom zelf waren een kraai en een kraanvogel aan het vechten. De jongen werd boos: “Wat!!! Zijn jullie zo brutaal om die dorre bladeren op mijn hoofd te laten vallen…” Een straal van vuur (hij was al zo groot dat hij over deze siddhi beschikte) kwam uit zijn hoofd en verbrandde de vogels. De jongen was trots op wat hij bleek te kunnen. En een paar dagen later ging hij naar het dorp om te bedelen. “Moeder, geef mij voedsel”, riep hij tegen de gesloten deur. En de vro,uw antwoordde: “Wacht even jongen.” En de jongen dacht: “Jij v...

Uw wil geschiedde

Karma-yoga wordt gekenmerkt door het egoloze handleen, het verrichten van arbeid zonder dat het “ik” of eigenbelang centraal staat. (Swami Vivekananda, Karma-, Bhakti-, Jnana- en Raja Yoga) Beste Angela. Ik ben nog niet bijter morgen. ik kan niet, kan jij voor genda week? Groetjes. Met een gevoel van trots lees ik het sms-je nog een keer. In mijn herinnering ging ik terug naar de eerste keer dat ik haar ontmoette. Ik had spontaan gereageerd op een oproep om een vluchtelingengezin te begeleiden. En ik werd met open armen ontvangen. Wat een lieve, warme mensen. Ze spraken slechts een paar woorden Nederlands, maar daar gingen we aan werken. Met handen en voeten. Ik leerde ze Nederlandse kinderliedjes, vertelde over Nederland en de gewoontes van de Nederlanders en we lazen samen de krant. Op een dag nodigde ik ze uit om bij ons te komen eten. Erwin had flink zijn best gedaan en de familie kwam paasbest gekleed keurig op tijd (daar houden Nederlanders van, zo had ik ze verteld) bij o...